Ήταν μία φορά δύο Άραβες. Ο Κεμάλ και ο Νασίφ. Οι δύο φίλοι, λοιπόν, ξεκινάνε ένα βράδυ να πάνε να φάνε σε ένα εστιατόριο. Φτάνοντας εκεί είχαν να αντιμετωπίσουν κάτι, πράγματι, πολύ παράξενο. Το εστιατόριο είχε εκτυφλωτικά πολύ φως. Ο Νασίφ αμέσως διαμαρτυρήθηκε: "Ω ρε συ Κεμάλ! Τι μαλακία εστιατόριο είναι αυτό! Πιο πολύ φως δε γίνεται." και συνέχισε: "Δεν μπορώ, πάμε να φύγουμε". Ο Κεμάλ, ο οποίος έδειχνε να μην έχει κανένα πρόβλημα τον καθησύχασε: "Έλα ρε που δεν μπορείς. Σιγά. Εγώ μπορώ μια χαρά". Ο Νασίφ το δέχτηκε και καθήσανε να φάνε. Μετά από ένα μισάωρο τα φώτα δυναμώνουν ακόμα πιο πολύ. Ο Νασίφ τρελάθηκε. "Ω ρε Κεμάλ! Δεν μπορώ ρε με τόσα φώτα". "Έλα ρε..." του λέει ο Κεμάλ ήρεμα. "Σιγά να πούμε. Όλο δεν μπορείς και δεν μπορείς. Εγώ πως μπορώ δηλαδή?"
"Ε δεν ξέρω", του απαντά ο Νασίφ εκνευρισμένος, "είσαι ο Κεμάλ - μπορώ lights"
Nut
βοήθημα: τίποτα
τόπος: Καλαμαριά
2000 (περίπου...)
17 Ιουλ 2007
Ο Κεμάλ, ο Νασίφ και τα φώτα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ε.. ΦΥΣΙΚΑ.. ΧΩΡΙΣ ΒΟΗΘΗΜΑ ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ....
ΜΑΛΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΓΑΛΟΥΧΥΣΕΤΕ!
Δημοσίευση σχολίου