"Δε λέει, λέμε". Μια…δήθεν απάντηση στις… «δήθεν» ζωές μας

Ως εκατοστή και επετειακή ανάρτηση επιλέξαμε κάτι ξεχωριστό. Μία δήθεν ανάλυση. Μία δήθεν ανάλυση που μας γεμίζει πραγματική ενέργεια και διάθεση να συνεχίσουμε ακόμα πιο δυνατά, ακόμα πιο Δήθεν αυτό που καλώς ή κακώς κάνουμε.
ένα παιδί

" Μέσα από ένα σαφή και λειτουργικό διάλογο, εξαιρετικής ερμηνείας, ο οποίος αναδεικνύει και αποδίδει με τρόπο λιτό, αβίαστο, παραστατικό και γλαφυρό την εναλλακτική διάθεση και το αστείρευτο και πρωτότυπο χιούμορ, δημιουργήθηκε το καλύτερο και αντιπροσωπευτικότερο, μακράν, δείγμα, στη διάρκεια της «περιπέτειας» και του «ταξιδιού» των «Δήθεν Ανεκδότων». Το λειτουργικό περιβάλλον και η οικεία ατμόσφαιρα της αναπαράστασης, τα φαντεζί κοστούμια και το εξεζητημένο μακιγιάζ, η μετα-γλώσσα, ως ιδιαίτερη αφηγηματική τεχνική και η υποκριτική κίνηση και στάση των σωμάτων, ο υποβοηθητικός και, ταυτοχρόνως, υποστηρικτικός και ενισχυτικός ρόλος της μουσικής επένδυσης, η «ηθοποιία», ως σχήμα και ως όχημα που επωμίζεται, συνειδητά, το βάρος και την ευθύνη της εναργούς αναπαράστασης, δένουν απολύτως αρμονικά σε ένα χορό «παραισθησίας» και «φαντασιακής λαγνείας», ο οποίος έρχεται να προβάλει, να επιβάλει, να αναδείξει και να υπερθεματίσει το στοιχείο της υπερβολής και των υποσυνείδητων και συνειρμικών εμμονών, ως λυτρωτική απάντηση, μέσα στο θλιβερό τοπίο της αστικής καθημερινότητας."


Έφεδρος ανθυποκαθηγητίσκος



Υ.Γ.: 100, 100, 100άρα, 100!!!