Το παράξενο γέλιο

Βγαίνει μια φορά ένας τύπος, το πρωί, από το σπίτι του να πάει στη δουλειά. Η μέρα ήταν υπέροχη, ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη με ένα υπέροχο αεράκι να φυσά απαλά. Ο τύπος άρχισε να περπατάει, απολαμβάνοντας τη διαδρομή για τη δουλειά του, ώσπου ακούει από τον ουρανό ένα πολύ δυνατό και βαθύ γέλιο ευχαρίστησης... Ο τύπος σάστισε. Δεν προλαβαίνει να κάνει άλλα 10 μέτρα και ξανακούει από τον ουρανό το ίδιο γέλιο... Συνεχίζοντας να περπατάει το γέλιο ακουγόταν ξανά και ξανά. Ένα βαρύγδουπο, τρανταχτό, μπάσο, βαθύ, γέλιο χαράς...
"ΧΑΧΑ... ΧΙ ΧΙ ΧΙ... ΧΕΧΕΧΕΕΕ"
Ο τύπος νόμιζε ότι τρελάθηκε... Σταματάει έναν περαστικό και τον ρωτάει καταχωμένος:
- "Συγνώμη, το ακούτε κι εσείς αυτό το γέλιο ή τρελάθηκα?"
- "Το ακούω", του απαντά ο περαστικός απαθέστατα...
- "Ε, και ποιος γελάει?", ουρλιάζει ο τύπος
- "Ο Θεός..."
- "Ο Θεός??!!?"
- "Αφού σήμερα είναι χαρά Θεού..."


ένα παιδί
βοήθημα: μπύρα
τόπος: Ομερτά
2008
Δήθεν Ανέκδοτα