Ο κακός ο δρόμος

Σήμερα θα βάλουμε και δεύτερο ανέκδοτο. Έτσι για αλλαγή...

Ξεκινάνε τρεις καλόγριες και δύο μοναχοί με αυτοκίνητο από Αθήνα για Θεσσαλονίκη. Σε όλη τη διαδρομή στο αμάξι έπαιζαν εκκλησιαστικοί ύμνοι και οι 5 φίλοι μας ψέλναν και προσευχόταν με ευσέβεια. Κάπου στα μισά της διαδρομής ο ένας από τους μοναχούς ενημερώνει την υπόλοιπη παρέα ότι θα πρέπει να περάσουν μέσα από τον Βόλο διότι είχε να παραλάβει κάτι σημαντικά έγγραφα για τη μονή του από τον τοπικό επίσκοπο. Όντως, η παρέα πάει στον Βόλο, παίρνει ο μοναχός τα έγγραφα και ξαναξεκινάνε.
Με τα πολλά φτάνουν στη Θεσσαλονίκη όπου, εκεί, τους περιμένει ο Αρχιμανδρίτης της μονής τους. Οι 5 βγαίνουν από το αμάξι και ο Αρχιμανδρίτης μένει παγωτό...
Όλοι ντυμένοι με hard core μεταλλάδικα ρούχα, μέσα στο αμάξι ακούγονταν στη διαπασών death metal ενώ τα κουτάκια μπύρες, τα μπουκάλια ουίσκι, τα σπασμένα παράθυρα, τα καμμένα καθίσματα και τα πυκνά ντουμάνια πρόδιδαν ότι στη διαδρομή είχε γίνει της κακομοίρας.
- "Παιδιά μου!", ούρλιαξε με απόγνωση ο Αρχιεπίσκοπος,... "τι κατάσταση είναι αυτή?"
- "Ε τι να κάνουμε ρε γέρο...", του απαντά μία από τις "καλόγριες", ..."αφού ο δικός σου μας πήγε δια Βόλου"


ΒΝΤ
βοήθημα: μπύρα
τόπος: Καλαμαριά
2008
Δήθεν Ανέκδοτα