Ο φούρνος

Περνάει ένας τύπος μπροστά από ένα καινούριο φούρνο που άνοιξε στη γειτονιά του. Το ψωμί προφανώς μόλις είχε βγει και μύριζε υπέροχα. Αποφασίζει λοιπόν να το δοκιμάσει και μπαίνει μέσα. Όπως μπαίνει, στην πόρτα βλέπει τον προηγούμενο πελάτη να βγαίνει κουτσαίνοντας, με μια σακούλα ψωμί στο ένα χέρι, το άλλο σακατεμένο, με το ένα μάτι μαυρισμένο και μώλωπες σε όλο του το σώμα. Παραξενεύτηκε, αλλά δεν έδωσε και μεγάλη σημασία. Προχωράει παραμέσα και βλέπει το φούρναρη πίσω από τον πάγκο του, ένα ψωμωμένο παλικάρι κοντά στα δύο μέτρα, ο οποίος του λέει ευγενικότατα “καλημέρα σας, τι θα θέλατε;”. “Ένα καρβέλι ζυμωτό ψωμί και 2 κουλούρια παρακαλώ” λέει αυτός. Αμέσως ο φούρναρης του διαλέγει ένα ξεροψημένο ψωμί και του το βάζει σε μια σακούλα μαζί με τα κουλούρια. Πληρώνει, παίρνει τα ρέστα του και χαιρετάει κάνοντας να φύγει. “Μισό λεπτό” του λέει ο φούρναρης, “κάτι ξεχάσατε”, και όπως γυρνάει να δει τι ξέχασε, βλέπει το φούρναρη να ρίχνει ένα σάλτο πάνω από τον πάγκο και να έρχεται προς το μέρος του. Τον αρπάζει από τα πέτα και τον αρχίζει στο ξύλο! Τι σφαλιάρες, τι μπουνιές, τι κλωτσιές, μιλάμε για πολύ ξύλο! Έντρομος ο τύπος, με τα χίλια ζόρια καταφέρνει να ξεφύγει από τα χέρια του φούρναρη και μαζεύεται σε μια γωνιά. Προς μεγάλη του έκπληξη όμως, βλέπει το φούρναρη να μαζεύει τη σακούλα, που στο μεταξύ του είχε πέσει, και να του την επιστρέφει ευγενικά. “Μα καλά άνθρωπε μου” φωνάζει, “είσαι τρελός; Τι σε έπιασε στα καλά καθούμενα και με σάπισες στο ξύλο; Σου έχω κάνει κάτι και δεν το ξέρω; Θεέ μου, τι μέρος είναι αυτό που μπήκα;”, οπότε του λέει ο φούρναρης ευγενικά πάντα “Μα καλά δεν είδατε την πινακίδα απ' έξω; ΞΥΛΟφουρνος”!


Τζων Αυλακιώτης
βοήθημα: Δε χρειάζεται, έπεσε μέσα μικρός
τόπος: Χλοερός
2008
Δήθεν Ανέκδοτα