Γελούσαν άκαιρα

Μπαίνει μια φορά ένας τύπος σε ένα τρένο στην Αθήνα για να πάει στη δουλειά του. Ακριβώς δίπλα του στεκόταν μια παρέα τριών τύπων που λέγανε ανέκδοτα. Όπως ήταν και πρωί, ο τύπος στήνει αυτί να ακούσει μπας και φτιάξει η διάθεσή του.
Ξεκινάει, λοιπόν, ο ένας από την παρέα να λέει ένα ανέκδοτο. Λέει, λέει και πριν προλάβει να τελειώσει οι υπόλοιποι ξεκαρδίζονται στα γέλια... Ο τύπος απόρησε... Μετά από 2 λεπτά τον λόγο παίρνει ο δεύτερος της παρέας και αρχίζει και διηγείται ένα άλλο ανέκδοτο. Οι υπόλοιποι τον ακούν προσεκτικά. Λίγο όμως πριν πει την τελευταία ατάκα οι άλλοι δύο ξεκαρδίζονται στα γέλια... Το ίδιο ακριβώς σκηνικό επαναλαμβάνεται στο καπάκι με τον τρίτο της παρέας. Ξεκινάει να πει ένα ανέκδοτο και πριν προλάβει να τελειώσει οι άλλοι 2 λύνονται στα γέλια... Ο τύπος δεν άντεξε... Γυρνάει, λοιπόν, προς το μέρος τους και τους ρωτάει:
- "Ρε μάγκες! Να ρωτήσω κάτι?... Ενώ ο ένας λέει ανέκδοτο οι άλλοι δύο ξεκαρδίζονται πριν το τελειώσει. Θα πρέπει να είστε χαζοί!..."
- "Ναι όντως... Αλλά αυτό το κάνουμε μόνο όταν είμαστε μέσα σ' αυτό το τρένο"
- "Γιατί!?!?"
- "Γιατί είναι ο προαστιακός"


Αργοσχόλης
βοήθημα: καφές
τόπος: Καλαμαριά
2007