Στην τάξη

Ένα σχολείο δέχεται επίσκεψη από έναν επιθεωρητή μέσης εκπαίδευσης. Ο επιθεωρητής ξεναγείται στον χώρο και, κατόπιν, πάει να παρακολουθήσει το μάθημα σε μία τυχαία αίθουσα. Ανοίγει, λοιπόν, την πόρτα και τι να δει...: Όλα τα παιδάκια ντυμένα στα μαύρα, να πλαντάζουν στο κλάμα, σε άθλια ψυχολογική κατάσταση. Το ένα από τα παιδάκια ήταν στον πίνακα και απήγγειλε ένα ποίημα:
"Άνεργος ο πατέρας μου και άρρωστη η μάνα
όλη στην οικογένεια ζούμε μεγάλο δράμα".
Αυτό ήταν... Με το που τελείωσε το ποίημα όλη η τάξη βαλάντωσε στο κλάμα. Το παιδί επέστρεψε στην θέση του υποβασταζόμενο, κλαίγοντας με αναφιλητά. Σηκώνεται το επόμενο παιδί και αρχίζει, κι αυτό, να απαγγέλλει:
"Τίποτα δεν μου έμεινε, τα έχω χάσει όλα
δεν έχουμε να πάρουμε ψωμί και κόκα κόλα"
Η μιζέρια και η οδύνη είχαν βαρέσει κόκκινο. Ο επιθεωρητής δεν άντεξε:
- "Καλά! Τι κατάσταση είναι αυτή?! Τι γίνεται εδώ κύριε καθηγητά?"
- "Α, τίποτα το σπουδαίο κύριε επιθεωρητά", απαντά μειλίχια ο καθηγητής... "απλά σήμερα τους είπα να γράψουν μερικά δύστυχα"


ένα παιδί
βοήθημα: μπύρα
τόπος: Καλαμαριά
2002
Δήθεν Ανέκδοτα

αφιερωμένο στον φίλο μου τον ανθρώπινα πονεμένο και είχε ψες τη γιορτούλα του.