Στο κρεοπωλείο

Περνάει ένας τύπος έξω από ένα κρεοπωλείο και βλέπει στο τζάμι αγγελία για δουλειά. Χωρίς δεύτερη κουβέντα μπαίνει στο μαγαζί, συζητά 5 λεπτά με τον ιδιοκτήτη και, τελικά, πιάνει το πόστο.
Όντως, την επομένη μέρα παρουσιάζεται στο μαγαζί πρωί - πρωί, φοράει την ποδιά και περιμένει εντολές...
- "Λοιπόν, Θανασάκη,"... λέει ο ιδιοκτήτης, "ξεκίνα, πάνε στον πάγκο και πιάσε εκείνα τα κρέατα να τα βάλουμε στα ψυγεία".
Ο Θανάσης πάει στον πάγκο, αγνοεί τελείως την εντολή του αφεντικού, παίρνει μία από τις κόλες που τυλίγουν τα κρέατα και αρχίζει να την στρίβει ώσπου την κάνει έναν μεγάλο κώνο. Ο ιδιοκτήτης τον κοιτά αποσβολωμένος. Ο Θανασάκης συνεχίζει... Πιάνει τον κώνο, του φτιάχνει δυο τρύπες και τον φοράει στο κεφάλι, σαν μάσκα... Ο ιδιοκτήτης πάγωσε...
Ο Θανασάκης ακάθεκτος... παίρνει μία στοίβα με φιλέτα, τα βάζει μπροστά του και αρχίζει δουλειά υπό το έκπληκτο βλέμμα του ιδιοκτήτη...
- "Α!, αυτό είναι μαύρο", μονολογεί, πιάνοντας το πρώτο φιλέτο, και το πετάει υποτιμητικά στην άκρη,
- "Μμμ, αυτό είναι λίγο κίτρινο", ξαναμονολογεί πιάνοντας και το επόμενο και πετώντας το και αυτό με απέχθεια στην άκρη...
- "Μπααα, τι αηδία είναι αυτό... Πολύ κοκκινοπό!" λέει, πάλι ο Θανασάκης, και πετάει και το επόμενο φιλέτο με αηδία στη στοίβα που άρχισε να δημιουργεί. Ο ιδιοκτήτης άρχισε να ιδρώνει από αυτά που έβλεπε...
- "Ααααα!!! Αυτό είναι λευκό. Ωραίο!", λέει με χαρά ο Θανασάκης και τοποθετεί το φιλέτο με προσοχή από την άλλη πλευρά του τραπεζιού, χώρια από τα υπόλοιπα... "τα σκάρτα"...
Ο ιδιοκτήτης δεν άντεξε...
- "Ρε Θανάση! Για να παίξεις σε έφερα εδώ?? Τι βλακείες είναι αυτές που κάνεις?"
- "Δεν είναι βλακείες αφεντικό!... Απλά, κάνω ορισμένες φυλετικές διακρίσεις"


Νόντας
βοήθημα: καφές
τόπος: Καλαμαριά
2008
Δήθεν Ανέκδοτα