Το κουτάβι

Ο Τάκης συναντά τον Μάκη στον δρόμο
- "Άσε ρε! Έπαθα μεγάλη λαχτάρα!"
- "Τι ρε?!"
- "Θυμάσαι που 'σου πα ότι θα 'παιρνα ένα κουτάβι από τη σκύλα του Σάκη?..."
- "Ε, ναι..."
- "Ε, λοιπόν το πήρα!"
- "Και?..."

Αντέχω, δείξτε μου τη συνέχεια του ανέκδοτου...
- "Και όπως περπατάω για το σπίτι είχε μία λιμνούλα. Μου φεύγει το κουτάβι από τα χέρια και πάει και πέφτει, νεογέννητο, στη λίμνη... Πάω να το πιάσω, φεύγει πιο μέσα! Δεν το έφτανα! Το φωνάζω, το κάνω, του κάνω νοήματα, τίποτα... Το κουτάβι πήγαινε όλο και πιο μέσα."
- "Τι λες ρε Τάκη!"
- "Άστα ρε! Πιάνω ένα ξύλο μπας και το φτάσω... τίποτα ρε! Το κουτάβι πήγαινε όλο και πιο μέσα! Άσε που άρχισε σιγά-σιγά να κουράζεται!"
- "Τι λες ρε?! Τι φρίκη είναι αυτή!!"
- "Σκέφτηκα να κολυμπήσω ρε αλλά φορούσα το καλό μου το σακάκι και πήγαινα σε μίτινγκ! Τρία άτομα είχαν μαζευτεί και προσπαθούσαμε να βγάλουμε το κουτάβι έξω!!"
- "Πωωω! Και πως το έβγαλες τελικά?"
- "Τζακ"


Αργοσχόλης
βοήθημα: άγνωστο
τόπος: α'Γιάννης
2008
Δήθεν Ανέκδοτα

Το ανέκδοτο το αφιερώνουμε στον φίλο  μας τον Στάθη Παναγιωτόπουλο